พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
...
เมื่อสรุปลงแล้วเรื่องราวต่างๆที่
“พระเตมียะ” ท่านรำพึงนะ ไม่ว่าแต่การครองราชย์สมบัติแหละ
แม้แต่ครองเรือนคนธรรมดาสามัญนี่มันก็ได้ทำบาป ได้เบียดเบียนสัตว์ทั้งหลายเลี้ยงชีพอยู่อย่างนั้น
นี่ครั้นตายแล้วพาไปตกนรกนั้นแหละ ทำบาปทำกรรมลงไปแล้วเช่นนี้นะ
ผู้ใดมานึกสอนใจตัวเองได้อย่างนี้นะ บวชเข้ามาแล้วมันก็ไม่ปรารถนาจะสึกออกไป
แม้ผู้พูดอยู่นี้ก็ตั้งแต่บวชมาใหม่ๆก็นึกอย่างนี้แหละเหตุที่จะไม่สึกนั้นน่ะแต่มันก็นึกอย่างอื่นด้วย
แต่นี้เป็นอีกส่วนหนึ่งสนับสนุนทำให้มั่นใจในการบวช เพราะไม่อยากทุกข์ ไม่อยากไปตกนรก
เชื่อว่านรกมีจริง ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเราไม่ปฏิเสธคำสอนของพระพุทธเจ้าเลย
เชื่อว่ามีจริง เพราะฉะนั้นนั่งภาวนาอยู่ บางทีเพ่งเรื่องนรกหลาย นรกปรากฏขึ้นมา ให้เห็นชัดๆเลย
อย่างนี้ก็เกิดความกลัวขึ้นมา ไอ้ความกระสันอยากสิกขาลาเพศอะไรก็เบาไปหายไป อย่างนี้
เพราะฉะนั้นจึงว่า
อันว่าพระพุทธเจ้าหรือพระโพธิสัตว์นี่ท่านย่อมมีอุบายแยบคายในใจดี
เป็นเหตุให้พระองค์สร้างบุญบารมีแก่กล้าขึ้นในตนของตนได้ เพราะว่า บารมีสิบประการน่ะ
มันต้องได้สร้างให้เต็มเสมอกันหมดเด้ะ มันถึงบรรลุได้ตามประสงค์
ถ้าหากว่า บารมีอย่างใดอย่างหนึ่งยังอ่อนอยู่ เต็มเป็นบางอย่างอย่างนี้ ..ยังไม่ได้
ยังบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณไม่ได้เลย
แม้ผู้เป็นสาวกก็เหมือนกันนะ บารมีสิบประการนี้ต้องเต็มตามภูมิของพระสาวก
เช่นนั้นก็จึงบรรลุอรหัตอรหันต์ได้ ต้องให้เข้าใจ ไม่ใช่ว่า เราทำความดีไป
พอดีพอร้ายมันก็จะสำเร็จลุล่วงไปได้ อย่างนี้นะไม่ใช่แล้ว ไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว
ทำอุบายในใจตนสร้างบารมีทั้ง ๑๐ ให้เต็ม : หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
...
เมื่อสรุปลงแล้วเรื่องราวต่างๆที่ “พระเตมียะ” ท่านรำพึงนะ ไม่ว่าแต่การครองราชย์สมบัติแหละ
แม้แต่ครองเรือนคนธรรมดาสามัญนี่มันก็ได้ทำบาป ได้เบียดเบียนสัตว์ทั้งหลายเลี้ยงชีพอยู่อย่างนั้น
นี่ครั้นตายแล้วพาไปตกนรกนั้นแหละ ทำบาปทำกรรมลงไปแล้วเช่นนี้นะ
ผู้ใดมานึกสอนใจตัวเองได้อย่างนี้นะ บวชเข้ามาแล้วมันก็ไม่ปรารถนาจะสึกออกไป
แม้ผู้พูดอยู่นี้ก็ตั้งแต่บวชมาใหม่ๆก็นึกอย่างนี้แหละเหตุที่จะไม่สึกนั้นน่ะแต่มันก็นึกอย่างอื่นด้วย
แต่นี้เป็นอีกส่วนหนึ่งสนับสนุนทำให้มั่นใจในการบวช เพราะไม่อยากทุกข์ ไม่อยากไปตกนรก
เชื่อว่านรกมีจริง ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเราไม่ปฏิเสธคำสอนของพระพุทธเจ้าเลย
เชื่อว่ามีจริง เพราะฉะนั้นนั่งภาวนาอยู่ บางทีเพ่งเรื่องนรกหลาย นรกปรากฏขึ้นมา ให้เห็นชัดๆเลย
อย่างนี้ก็เกิดความกลัวขึ้นมา ไอ้ความกระสันอยากสิกขาลาเพศอะไรก็เบาไปหายไป อย่างนี้
เพราะฉะนั้นจึงว่า อันว่าพระพุทธเจ้าหรือพระโพธิสัตว์นี่ท่านย่อมมีอุบายแยบคายในใจดี
เป็นเหตุให้พระองค์สร้างบุญบารมีแก่กล้าขึ้นในตนของตนได้ เพราะว่า บารมีสิบประการน่ะ
มันต้องได้สร้างให้เต็มเสมอกันหมดเด้ะ มันถึงบรรลุได้ตามประสงค์
ถ้าหากว่า บารมีอย่างใดอย่างหนึ่งยังอ่อนอยู่ เต็มเป็นบางอย่างอย่างนี้ ..ยังไม่ได้
ยังบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณไม่ได้เลย
แม้ผู้เป็นสาวกก็เหมือนกันนะ บารมีสิบประการนี้ต้องเต็มตามภูมิของพระสาวก
เช่นนั้นก็จึงบรรลุอรหัตอรหันต์ได้ ต้องให้เข้าใจ ไม่ใช่ว่า เราทำความดีไป
พอดีพอร้ายมันก็จะสำเร็จลุล่วงไปได้ อย่างนี้นะไม่ใช่แล้ว ไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว